تنها نه خون به داغ پدر از بصر گریست          هر جا که آب دید به یاد پدر گریست

چون دید گوسفند ذبیحی به هر کجا               آهی کشید و سخت ز سوز جگر گریست

از داغ جانگداز شهیدان کربلا                       هم در حَضَر گریست و هم در سفر گرسیت

با یاد تشنه کام شهید لب فرات                     از صبح تا به شام و ز شب تا سحر گریست